اختلال در نوشتن و دیکته چیست؟

اصطلاح “دیسگرافی” نوعی اختلال در نوشتن است که در مورد کودکانی به کار می‌رود که با وجود هوش طبیعی بسیار بد می‌نویسند. عمل نوشتن به دلیل انتزاعی بودن آن، براي کودک فعالیتی دشوار است.
برخی از کودکان از مهارت کافی در نوشتن برخوردار نیستند و نوشتن را باید به عنوان یک عمل پیچیده که شامل رشد ذهنی و مهارت‌های حرکتی و بینایی می‌باشد در نظر گرفت.
برخی از کودکان هم هستند که در دیکته نویسی مشکل دارند و هر کدام از خط‌های دیکته نشان دهنده‌ی ضعف در یکی از ادراکات می‌باشد.
شیوع این اختلال نیز در پسران شایع تر از دختران است.

علائم:

1. جا انداختن حروف و کلمات در نوشتن و دیکته.
2. نگذاشتن تشدید و نقطه در حروف و کلمات.
3. کج نویسی و وارونه نویسی و قرینه نویسی.
4. کند نویسی بیش از حد.
5. نوشتن کلمات با زبان عامیانه.
6. نادرست نوشتن کلمه با حرف اشتباه مثل حرف”ط” به جای “ت”.
7. عدم توجه و دقت در نوشتن و حواس پرتی.
8. نادرست گرفتن مداد در دست.

انواع اختلال در نوشتن و دیکته:

1. ناتوانی در دیکته نویسی.
2. ناتوانی در دستخط.
3. ناتوانی در انشا نویسی.

علل اختلال در نوشتن و دیکته چیست؟

1- دید واگرایی و هم گرایی.
2- نداشتن تعقیب چشمی.
3- دید دو چشمی.
4- ضعف در آموزش نادرست.
5- ضعف در ادراکات و حافظه و تمیز شنیداری.
6- عدم پردازش شنیداری.
7- عدم توجه و دقت و بیش فعالی و حواس پرتی در نوشتن.
8- ضعف در هماهنگی چشم و دست.
9- عدم رشد مهارت های حرکتی و حرکت های ظریف.
10- مشکلات گفتار و زبان.
11- ضعف در ادراکات و حافظه‌ی دیداری و تمییز دیدار.

درمان:
والدین بدانند که نوشتن کلمات درسی به صورت فلش کارت براي فرزندانشان بسیار مفید است. روزانه 15 دقیقه خواندن کلمات از روی کارت‌ها می تواند در دیکته‌ی آنها موثر باشد و فراموش نکنید که دلایل این اختلال باید توسط درمانگر تشخیص داده شود و در جهت حل آن تلاش کرد.